بله یه محدودیت دیگه!
اما قبلش این نکته یادمون نره، محدودیت سرنوشت سازه!
این یه حقیقته که باید باورش کنیم، اگه محدودیت نباشه هیچ گونه رشدی صورت نمی گیره!
زندگی توی این دنیای مادی هم یه محدودیتی داره!
ابدیت ما انسانها توی این دنیا نیست!
ما انسانها ابدی هستیم ولی برای ساختن ابدیت خودمون وقت محدودی داریم.
یه لحظه توقف کنیم! داریم کجا میریم؟
ابدیت خودمون را چطوری رقم می زنیم؟
چون خیلی مهم بود دوباره می گم:
سرنوشت اجباری نیست!
خیلی چیزها توی این دنیا اجباری است ولی...
هیچ کدومش سرنوشت انسان را اجباری نمی کنه!
بازم بگم که مقصود از سرنوشت پست و مقام دنیایی نیست!
زندگی ما ابدیه!
محدودیت زندگی دنیایی ما را غافل می کنه از اینکه غیر از این دنیا به چیز دیگه ای فکر کنیم!
درسته که موقعیتهای انسانها با هم متفاوته!
ولی همه سرنوشتاشون اختیاریه!
یه لحظه تامل کافیه که بفهمیم که عمل ما سرنوشت سازه!
پس ببینیم چیکار داریم می کنیم!
